مرد فقیری از خدا سوال کرد :
چرا من اینقدر فقیر هستم ؟

خدا پاسخ داد :
چون یاد نگرفته ای که بخشش کنی !

مرد پاسخ داد :
من چیزی ندارم که ببخشم !

خدا پاسخ داد :
چرا محدود چیزهایی داری !

یک صورت که میتوانی لبخند بر آن داشته باشی !
یک دهان که میتوانی از دیگران تمجید کنی و حرف خوب بزنی !

یک قلب که میتوانی بروی دیگران بگشایی !
چشمانی که میتوانی با آنها به دیگران با نیت خوب نگاه کنی !

فقر واقعی فقر روحی است !!!
دل آدمها خیلی ساده گرم میشود :

به یک دلخوشی کوچک _ یک احوالپرسی ساده _ به یک دلداری کوتاه

سلامتی اونایی که تو این دنیا میبخشند به عشق اینکه تو اون دنیا بخشیده بشن

زهرا جعفری -طلبه پایه اول مدرسه نجمیه (س)

   لحظه موعود فرا می رسد و فصل سبز زندگی اسوه صبر و نجابت و غنچه قداست علی و زهرا علیها السلام در گهواره سبز زمین، با بهار خنده اش آغاز می شود.خانه زهرا و علی (ع) فانوس باران اشک شادی می شود.پیام آور عشق محمدی در گوش طفل اذان و در قلبش ترانه محبت زمزمه می کند پیکی آسمانی، نام او را از عرش می آورد و او ” زینب” می شود. نخستین سراینده غزل صبر و بردباری ، زینت و مونس تنهایی پدر و سنگ صبور غربت زهرا ، همنوا با مظلومیت حسن و خطبه خوان رشادت حسین و شهامت عباس ، همدم لحظه های بی کسی و مرهم زخمهای دلواپسی کبوتران پرو بال شکسته کربلا. زینب است و بانوی همیشه نجیب تاریخ.

برگزاری نشست بصیرتی سیاسی در مدرسه علمیه نجمیه (س) شهرستان ازنا
حجت الاسلام اصلانی مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه ازنا در این نشست که به مناسبت دهه فجر انقلاب اسلامی برگزار شد با اشاره به اهمیت انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی که در پیش رو هستند  نکاتی را بازگو کردند.

* شرکت در انتخابات یک وظیفه شرعی است.
* تلاش برای حضور بیشتر مردم در انتخابات.
* انتخاب فرد صالح برای حضور در مجلس

*باید نمایندگانی برای مجلس انتخاب شوند که همراه نظام و ولایت فقیه باشند.

ملاک هایی برای انتخاب نماینده اصلح  که باید مد نظر قرار گیرد:

1-نسبت به دین اسلام اعتقاد و تقید داشته باشند
2-تبعیت از ولایت فقیه
3-خدمت گزاری به مردم را ارزش بدانند.
4-نسبت به دشمنان ، شجاعت و استقامت داشته باشند.

فجر است و سپیده حلقه بر در زده است

روز آمده، تاج لاله بر سر زده است

با آمدن امام در کشور ما

خورشید حقیقت زافق سر زده است

دهه فجرمبارک

خودسازی

مبارزه با هوای نفس، محور اصلی سبک زندگی اسلامی

مهمترین محور سبک زندگی، مبارزه با هوای نفس است. بنابراین اگر تا روز قیامت همواره بگوییم سبک زندگی اسلامی، اما برخلاف آن عمل کنیم، سبک زندگی اسلامی محقق نخواهد شد.

اگر بخواهیم آزاده باشیم باید اول با هوای نفس مبارزه کنیم.
از این رو باید قبح کلمه «دوست دارم» و «دوست ندارم» را در میان اقشار مختلف مردم جا بیندازیم ,

که اگر آدمی که هرکاری دلش بخواهد را انجام دهد در واقع هم مرتبه با حیوان است و هویت انسان در مبارزه با دوست‌داشتنی‌ها است.

-اگر سبک زندگی ما بهبود یابد بنای زندگی ما درست خواهد شد و از همین مقدار ایمانی که داریم به حد اعلا بهره خواهیم برد.

حجت ‌الاسلام و المسلمین پناهیان در هم‌ اندیشی فعالان سبک زندگی

همزمان با شروع کلاس های طلاب ورودی مدرسه علمیه نجمیه (س)، در مدرسه علمیه نجمیه (س)برگزار شد.

این مراسم با قرائت قرآن، پخش سرود جمهوری اسلامی، خیر مقدم به طلاب ورودی و پخش کلیپ، آغاز و با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای شاهچراغی موسس مدرسه نجمیه (س) و امام جمعه شهرستان ازنا ادامه پیدا کرد.

ایشان ضمن خیر مقدم به طلاب با تاکید براهمیت علم آموزی در دین اسلام، طلاب را به این مساله توجه دادند که علمی ارزشمند است که همراه با عمل و تقوا باشد و هدف و انگیزه طلبه، باید الهی باشد.

در ادامه سرکار خانم طاهرنژاد مدیر مدرسه نجمیه (س) ضمن اشاره به ارزش وجودی انسان با انتخاب مسیر صحیح زندگی، طلاب را به شناخت و معرفت جایگاه خود و شکر قلبی و زبانی نسبت به نعمت های الهی توصیه کردند و افزودند: رسالت طلبه ،دنباله رسالت انبیاء است و برای موفقیت در این مسیر به دو بال علم و عمل نیاز است و حفظ دستاوردهای انقلاب و پاسداری از خون شهداء از رسالت های طلبه می باشد.

این مراسم با تجلیل از طلاب فعال مدرسه نجمیه (س) در فعالیت های فرهنگی و اهداء بسته های فرهنگی و بروشور به طلاب ورودی جدید به پایان رسید.

مقام معظم رهبری: نهم دی88،حادثه کوچکی نیست،بلکه آن حرکت عظیم وماندگارمردمی، شبیه حرکت بزرگ ملت در روزهای اول انقلاب است و بایدتلاش شود در سالگرد این حماسه، حرف اصلی ملت ایران، یعنی حرکت درسایه دین و تحقق وعده‏های الهی تبیین شود

سوال:‌چند سالى است در شب اول ماه ربيع‌الاول حركتى در بعضى مساجد باب شده است شائبه بدعت و يا ترويج نوعى خرافه در آن مى‌رود، ماجرا از اين قرار است كه در شب اول ماه ربيع‌الاول از حدود نيمه‌شب تا اذان صبح افرادى كه غالباً خانم‌ها هستند با در دست داشتن شمع پشت درب مساجد مراجعه و با كوبيدن به درب مساجد و خواندن اذكارى توسل جسته و حاجات خود را طلب مى‌نمايند، البته اين عمل را تا هفت مسجد ادامه مى‌دهند و خصوصاً اين حال توسل در هنگام اذان صبح به اوج خود مى‌رسد و معتقد هستند بدينوسيله اتمام ماه صفر و آمدن ماه ربيع‌الاول را خبر مى‌دهند نظر حضرتعالى در اين باره چيست؟

جواب: عمل مذكور مستند روايى ندارد و شيوه‌اى قابل تأييد نيست. اگر چه اصل اذكار و ادعيه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسنديده‌اى است، لكن اشكال در شيوه عمل به نحو ياد شده است، آقايان علماى اعلام (دامت افاضاتهم) و مؤمنين (ايدهم الله تعالى) با پند و اندرز و موعظه و نصيحت از رواج چنين رفتارهايى كه چه بسا ممكن است منتهى به وَهْن مذهب گردد، جلوگيرى نمايند.

تمام ثانيه ‏هايم غريب مي‏گذرند
كبوتر دل من آشيانه مي‏خواهد
چه سخت مي‏گذرد لحظه‏ هاي دل تنگي‏
دلم براي پريدن بهانه مي‏خواهد

ضريح دست شما را هزار و چندين بار
به پلك‏ هاي خودم بي دليل مي‏بندم‏
اگر قبول كني رد اشك‏ هايم را
براي ديدن رويت دخيل مي‏ بندم‏

تمام بغض دلم آب مي‏شود وقتي‏
ستاره ‏هاي حرم را ز دور مي ‏بينم‏
و اشك‏ هاي دلم را به پات مي‏ريزم‏
از آستان نگاه تو بوسه مي‏چينم‏

منم كه بين « منم » ها هنوز درگيرم‏
دلم خوش است كه پر مي‏كشم به صحن شما
هميشه منتظرم تا مسافرت بشوم‏
تو را صدا كنم از دور : يا امام رضا (ع)

نگاهت وسعت سبز زمين است‏
دلت آيينه ی اهل يقين است‏
خدا در وسعت دستت چه ديده است‏
كه بخشش با قدم ‏هايت عجين است ؟
از آن زخمي كه احساس تو برداشت‏
هزاران لخته باور بر زمين است‏
در اين عصر پر از تيغ تغافل‏
دوباره غربتت گوشه نشين است‏
خدا با چشم‏ هايت هم‏ نشين بود
كه درد و داغ شيعه آتشين است

تازيانه ‏هاي زخمي باد بر سنگ ، ياد آور شلاق‏ هايي است كه بر سينه بلال ‏ها فرود مي‏آمد ، آن هم به جرم مظلوميت ؛ زماني كه هواي سمّي عربستان ، هيچ بهاري را به ياد شقايق ‏ها نمي‏آورد . به ياد آر سوزش گريه ‏هاي زنان قبيله كه كودكان خود را به جرم بي گناهي ، به تيرگي خاك مي‏سپردند و گريه ‏هاي مردان قبيله ، كه جگر گوشه‏ هاي خود را با قساوت تمام ، زير خروارها خاك پنهان مي‏كردند و نمي‏ديدند گل خنده‏ هاي كودكانشان را كه پژمرده مي‏شد .
تازيانه ‏هاي زخم خورده بر همان سنگ‏ هايي سيلي مي‏زد كه دقيقاً تا شصت و سه سالِ پيش ، « قدسيه » نام گرفته بود . خدايان سنگي كه بر روي طاقچه ‏ها ، خداي اهالي مي‏شدند ، اگرچه با زورِ تازيانه . غافل از آن‏كه روزي ، تبر به دستِ يتيمي ، خاكستر آن ‏ها را در اعماق تاريخ ، فسيل خواهد كرد .
ياد آور اوج مظلوميت ياسرها و سميه‏ ها كه تنها و تنها ، به جرم حقيقت گويي و انزجار از افكار موهومِ بولهب ‏ها و بوجهل ‏ها ، به چهار ميخ كشيده شدند . از آن زمان بود كه ديگر نه مردي به زنده به گور شدن دخترش افتخار مي‏كرد و نه زني چونان اشتران قبيله ، زر خريد زراندوزان و ملعبه شهوت‏ رانان قبيله قرار مي‏گرفت .
شصت و سه سالي كه طلايه خورشيد نبوت ، انجماد جهالت را در چشم عصبيت جاهلي آب كرده بود و باران رحمت ، تار هاي تنيده خرافه را از گوشه گوشه شهر رُفته بود . سال ‏هايي كه شيشه عُمر خدايان سنگي مكّه ، به سنگ ابرمرد تاريخ ، همان پيام آور طليعه ‏هاي اميد ، اصابت كرده بود و طلسم ديوهاي لات و هُبَل و عُزّي‏ به دست تواناي او طنين « اللَّه اكبر » ش باطل شده بود .
و حالا بعد از شصت و سه سال ، مكه ، با تمام غرورش ، توان سرپا ايستادن ندارد و مرغ‏ هاي آسمان - از حنجره درد - غروب را به مرثيه نشسته ‏اند . كوچه‏ هاي هميشه مظلوم بني هاشم ، چشم به راه آشناي هر شبشان هستند ؛ مثل يتيماني كه مدّتي است چشم به چارچوب در دوخته‏ اند ، به اشتياق ديدار مهربان‏ ترين پدر دنيا ؛ غافل از آن كه خانه وحي ، لحظات سختي را پشت سر مي‏گذارد و آسمان مكه ، در غم بي سابقه‏ اي فرو رفته است .
شايد در هيچ باوري نگنجد كه از همان لحظه كه رسول‏ صلي الله عليه وآله و سلم ، جام اَلَست را سر كشيد ، عدالت را خانه نشين كردند و مردم ، به عصر جاهليت برگشتند و منبر پيامبر صلي الله عليه وآله و سلم ، تبديل شد به تخته پاره ‏هايي كه بوزينه ‏هاي ابوسفيان از آن بالا مي‏رفتند . كاش رسول‏ صلي الله عليه وآله و سلم زنده بود و مي ‏ديد ابوذر كه از شدّت سجده و طاعت ، پيشاني ‏اش پينه بسته بود ، در چه شرايطي جان داد !
كاش بود و غصب فدك را مي‏ديد ؛ خانه ‏نشيني علي را ، مظلوميت حسن را ، تن پاره پاره حسين را و …
و از همان لحظه ، مردم به عصر جاهليت برگشتند .

دیگه چند روز بیشتر به آخر ماه صفر نمونده ؛ حرف دلم اینه : ختم ماه صفر به شهادت سه معصوم – پیامبر اعظم و حضرت مجتبی و امام رضا علیهم السلام – شاید برای این باشه که اونایی که هنوز دستشون خالیه و اونایی که اصلا یادشون رفته بوده که خدا ، روی چه سکوی پرتاب با عظمتی قرارشون داده بوده ، تلنگر بخورن و برای اینکه از اونایی که دو مااااه ، مشغول استفاده بودند عقب نیفتن ، سفره ی بی سابقه ای از رحمت و کرامت خودش رو پهن می کنه . خوشا به حال اونایی که به مصداق کلام امیر المومنین علی علیه السلام که فرمود : « بادر الفرصه » فرصت رو غنیمت دونستن و استفاده کردن و خوشا به حال اونایی که فرصت رو غنیمت می دونن و استفاده می برن.

1.در هر زمانی هم حق وجود دارد و هم باطل، اگر حق کم رنگ شود باطل پررنگ می شود. اگر باطل پررنگ شود چون خود خواهی، تکبر، زور گوئی، آزادی بی قید و شرط و هر صفت زشتی که تصور شود در ذاتش هست. در صورتی که بر جو حاکم شود. موجب هرج و مرج، ناامنی، تجاوز و هر عمل زشتی که از باطن پلید باطل به وجود می آید بر محیط زندگی انسانها حاکم شده و موجب ظلم و جنایت می شود چنانکه تاریخ دل پری دارد از ظلم ظالما.
اما در مقابل اگر حق پر رنگ شود و بر جو حاکم شود تمان صفات پسندیده ای که در شان یک انسان هست در جامعه ظاهر شده که کمترین آن احترام به حق و حقوق یکدیگر است.
2. چون شهیدان برای دفاع از حق به پا خاستند و از همه چیز خود گذشتند تا حق پر رنگ بماند نه باطل، با گذشتن از جانشان به تکلیف خود عمل کردند اما کسانی که می مانند نیز تکلیفی دارند و آن زنده نگهداشتن یاد شهیدان است، راه آنان و آرمانهای والای آنان را حفظ کنند. به عبارت دیگر شخصیت هر کسی بر اساس اعتقاداتش شکل می گیرد و زنده نگهداشتن یاد شهید یعنی زنده نگهداشتن شخصیت شهید و زنده نگهداشتن شخصیت شهید یعنی زنده نگهداشتن اعتقادت ایشان و زنده نگهداشتن اعتقادات وی یعنی زنده نگداشتن حق، و از آنجائی که باطل هیچ وقت آرام نمی نشیند و از هر راهی مانند ایجاد شبهه افکنی، ایجاد ترس و وحشت، وعده های جوان پسندانه و… برای از بین بردن حق تلاش می کند. لذا باید ما با زنده نگهداشتن شخصیت هائی که برای دفاع از حق از جان خود گذشتند در مقابل باطل ایستادگی نمائیم؛ و لازم است تا روزی که خداوند وعده داده است امام زمان تشریف می آورند و زمین را از وجود ظلم و ظالم پاک می فرماید این مقاومت را ادامه دهیم.
3. زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا و صالحان باعث می شود که مردم به سوی کارهای خیر تشویق شوند و روحیه ی ایثار و از خود گذشتگی به خاطر خدا برای همنوع خود در جامعه رواج پیدا کند و انسان ها از روحیه ی خود خواهی و خود بینی خارج شوند و خلاصه اخلاق حسنه در جامعه ترویج داده شود.
4. نکته دیگر اینکه وقتی کسی لطفی در حق ما می کند ادب، اخلاق و انسانیت حکم می کند که از وی تشکر نمائیم. آیا اینکه شهدا از جان خود و از لذت بردن در کنار عزیزان خود گذشتند تا جان و مال و مهمتر از همه ناموس و خاک ما حفظ شود این لطف نیست؟
این بالاترین درجه لطف است اگر کسی بتواند برای دیگری انجام دهد. خب آیا چنین شخصی مستحق تشکر و قدر دانی شدن نیست؟
پس انسانهای با ایمان و با انصاف به پاس تشکر از شهدا، یادشان را گرامی و راهشان را زنده نگه می دارند.